9. Hukuk Dairesi 2014/29615 E. , 2016/3249 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :iŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile ücret, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, yol ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekil özetle; davacının 29/03/2010 tarihinde davalı şirkete ait işyerinde pazarlama ve satış elemanı olarak çalışmaya başladığını ve 30/04/2012 tarihinde iş akdini haklı nedenle feshederek işten ayrıldığını, müvekkilinin maaş konusunda davalı şirketle ilk 3 ay için 1.500,00 TL daha sonra ki dönem için ise 2.000,00 TL olarak anlaştığını, fakat davalı şirketin 3 ay sonunda 1.500.00 TL ödeme yapmaya devam ettiğini, müvekkilinin bu hususu defalarca dile getirmesine rağmen davalı firma yetkilisi tarafından ödeneceği vaadiyle oyalandığını iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, yol ücreti, yıllık izin ücretinin ve ödenmeyen maaş alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacnın müvekkil şirkette 17/05/2010 tarihinde işe başladığını, 30/04/2012 tarihinde tatil sonrası işe başlaması gerekirken kimseye haber vermeden ve hiçbir haklı sebep yokken işe gelmediğini, haklı sebeple iş akdinin feshedildiği iddiasının gerçeği yansıtmadığını, davacının işe girdiği ilk günden beri sigortalı olduğunu ve maaşının 866.49 TL olduğunu, maaşının ....."ya eksik bildirildiği iddiasının tamamen asılsız olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti taleplerinin kabulüne fazla mesai ücretinin kısmen kabulüne, maaş alacağı ve yol ücreti taleplerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta; davacı ücreti konusunda davalı ile ilk 3 ay için 1.500,00 TL daha sonra ki dönem için ise 2.000,00 TL olarak anlaştığını, fakat davalı şirketin 3 ay sonunda 1.500.00 TL ödeme yapmaya devam ettiğini iddia etmiştir Davalı işveren ise davacının ücretinin 866.49 TL olduğunu savunmuştur.İşyeri çalışanı davacı tanığı davacının ücretini bilmediğini beyan ederken davacının eşi olan davacı tanığı ... davacının iddiasını teyit etmiştir. Davalı tanıkları ise bordro ücretinin bankaya yatırıldığını elden ödeme olmadığını beyan etmişlerdir. Dosyada mübrez Mayıs 2010-Nisan 2012 dönemine ait ücret pusulalarında, davacının en son ücretinin 1.117.47.TL ay brüt olduğu, Mart ve Nisan 2012 ayları dışındaki pusulalarda davacı imzasının bulunduğu ve bordro net tahakkuklarının banka hesabına ödendiği saptanmaktadır.
Davacının davalı şirket yetkilisine yemin teklifi üzerine, 18.06.2013 günlü celsede, davalı şirket temsilcisi .............. .......... "davalı şirket adına davacı ile yapılan iş görüşmesinde 1.500.00.TL maaş ve yol gideri ile işe başlayıp devamında 2.000.00.TL maaş ve yol gideri ile devam edeceği konusunda bir anlaşma yapılmadığını" belirterek yemini eda etmiştir .
Bu delil durumu ve davalı şirket yetkilisinin yemin beyanı karşısında davacının iddia ettiği ücret miktarını ispatlayamadığı anlaşılmaktadır. Davacının ücretinin banka kayıtları ile uyumlu bordro ücreti olduğu kabul edilerek brüt 1.117,45 tl ücret esas alınarak hesap yapılan bilirkişi raporu değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerekirken davacının 1.500,00 TL ücret ile çalıştığının kabulü hatalıdır.
3-Davacının işyerinde çalıştığı hizmet süresi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı davalı işyerinde 29/03/2010-30/04/2012 tarihleri arasında çalıştığını iddia ederken, davalı işveren sgk kayıtları olan 17/05/2010-30/04/2012 tarihleri arasında çalıştığını savunmuştur. İşyeri çalışanı davacı tanığı kendisinin nisan ayında işe başladığını, davacının da kendisinden 1 ay sonra işe başladığını beyan etmiş, sadece davacının eşi olan ve işyerinde çalışmayan davacı tanığı iddiayı doğrulamıştır. Davalı tanıkları ise davacının 2010 yılının Mayıs ayında işe başladığını beyan etmişlerdir. Davacının hizmet süresi açısından, iddia ettiği kayıt dışı çalışma yukarıdaki delil durumu karşısında ispatlanamamıştır.
Netice itibariyle mahkemece yapılacak iş, yukarıda ki iki bozma sebebi nedeniyle davacının kayıtlarda ki (bordrolarda ki ) ücreti üzerinden ve ........"ya bildirilen hizmet süresine göre hesap yapılan, bilirkişi raporunun 2. seçeneğinin B şıkkını değerlendirmeye tabi tutarak kıdem tazminatını ve 1/3 oranında takdiri indirim yaparak fazla mesai ücretini hüküm altına almaktır. Açıklanan sebeplerle hükmün bozulması gerekmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
