Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/1359 Esas 2018/5653 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava dilekçesinde, davalı ... tarafından ...... 13. İcra Müdürlüğünün 2011/5381 sayılı dosyası ile icra takibi başlattığını, davacı tarafından menfi tespit, istirdat ve ve her türlü dava hakkı saklı kalmak kaydıyla borçlu olmadığı parayı ödemek zorunda kaldığını bildirerek......Yönetimine aidat borçlarını ödemiş olan davacının aleyhine yapılan icra takibinde borçlu olmadığının tespitine, feri mahiyetteki otopark kapı bedelinin ve çit bedelinin davacıdan istenemeyeceğinin tespitine, haksız başlatılan takip nedeniyle %40"tan az olmamak üzere tazminata hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının aidat ödemelerini dava dışı ......... Yapı Yöneticiliğine yaptığı, toplu yapı yönetiminin aidat toplama yetkisi bulunması nedeniyle aidat borcunun davacıdan istenemeyeceği, yine 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/315 E. 2012/985 K. sayılı kesinleşmiş kararına göre genel kurulda alınan site etrafına çit çekilmesi kararının yok hükmünde sayılması nedeniyle çit bedeli ile yaya giriş kapısı bedellerinin talep edilemeyeceği, 20/08/2009 tarihli genel kurul kararının, buna göre davacının otopark kayar kapı bedellerinden mesul olacağı, otopark kapılarının 7.000,00 TL ye mal olup 2009 genel kurulunda 213 daire olduğu ve bedelin 213 daireye dağıtıldığı göz önüne alındığında davacıya sadece 32,86 TL ödemesi gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 2014/12265 Esas, 2014/12313 Karar sayılı ilamı ile “ davalı tarafından yapılan icra takibine ait alacağın.........nin (...... 3207 Sitesinin) ...... 2006 ila ...... 2011 dönemini kapsayan aidat alacağına ilişkin olup, tahsil yetkisinin de bu parsel yönetimine ait olduğu anlaşılmakla, aidat borcunun davacıdan istenemeyeceğine ilişkin kısım yönünden de davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle aidat borcu olmadığının tespitine karar verilmiş olması doğru görülmemiştir” denilerek bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucu davacının davasının 03/07/2013 tarihli ikinci bilirkişi heyeti ek raporu doğrultusunda kısmen kabulü ile çit bedeli ve yaya giriş kapı bedeli isteminin ...... 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/315 – 2012/982 E.K. sayılı kesinleşmiş kararı ile 26/06/2010 tarihli genel kurulda alınan site etrafına çit çekilmesi kararının yok hükmünde sayıldığına karar verilmesi nedeniyle borçlu olmadığının tespitine, .........istemine gelince 03/07/2013 tarihli bilirkişi heyeti ek raporu doğrultusunda kapıların 7.000,00 TL ye mal edilebileceği 2009 genel kurulunda 213 daire olduğu ve bedelin 213 daireye dağıtıltığı göz önüne alınarak davalıya 32,86 TL ödemesi gerektiğinden bu talebin reddine; Yargıtay bozma ilamı doğrultusunda ...... 2006 ile ...... 2011 dönemini kapsayan aidat alacağına yönelik istemin parsel yönetimine ait olduğu anlaşılmakla aidat borcu yönünden de davacının davasının reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava menfi tespit istemine ilişkindir.
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve gereği yerine getirilerek davalının sorumlu olduğu ortak gider alacağı tespit edilmek suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi ile usule ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 17/09/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.