Konut dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/7468 Esas 2019/16034 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7468
Karar No: 2019/16034
Karar Tarihi: 12.11.2019

Konut dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/7468 Esas 2019/16034 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık; konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Mala zarar verme suçuna ilişkin cezanın niteliği ve niceliği nedeniyle temyiz edilemez olduğu belirtilmiştir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan sanık, kızının rızası ile ve meşru bir amaçla evine girmiştir. Ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması talebi reddedilmiştir. 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri suç tarihine göre belirtildiği için mala zarar verme suçu hakkında kararın temyiz edilemez olduğu açıklanmıştır. TCK'nın 116/3. maddesi göz önünde bulundurulduğunda sanığın konut dokunulmazlığı ihlali suçundan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmiştir. CMK'nın 231/8. maddesi sanık hakkında uygulanamayacağı için hükmün açıklanmasının geri bırakılması talebi reddedilmiştir. Sanık tarafından yapılan temyiz başvurusu kabul edilmiştir.

Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi
- TCK'nın 116/3. maddesi
- CMK'nın 231/8. maddesi

18. Ceza Dairesi 2018/7468 E. , 2019/16034 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Mala zarar verme suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ise:
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede: başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Katılan ile aynı evde yaşayan sanığın kızı ..."un katılandan şiddet görmesi nedeniyle katılan hakkında şikayetçi olup ailesinin ikametine gittiği, şikayet tarihinden bir kaç gün sonra ise katılan ile birlikte yaşadığı eve, ilaçlarını ve bir kısım eşyalarını almak için sanık ile birlikte girdiği şeklinde kabul edilen olayda; katılanın şikayet edildiği tarih ile sanığın evden eşyaları alma tarihi arasında geçen süre gözetildiğinde sanığın kızı ile katılanın ayrı yaşama konusundaki iradelerinin kesin olarak tespit edilememesi karşısında sanığın, katılan ile birlikte yaşayan kızının evine TCK"nın 116/3. maddesi gereği kızının rızası ile ve meşru bir amaca yönelik olarak girdiği anlaşıldığından üzerine atılı suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
6545 sayılı Yasa ile CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihinden sonra olması nedeniyle aleyhine olan bu düzenlemenin uygulanma imkânının bulunmaması karşısında, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurulup, yeniden suç işleyip işlemeyeceği yönünde bir değerlendirme yapılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması hususunda bir karar verilmesi gerektiği düşünülmeden “daha önce Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden, sanığın suç işleme konusundaki eğilimi de dikkate alınarak” şeklindeki kanuni olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine 12/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.