MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı .......... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 05/04/2013 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 09/12/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, özel kanuna dayalı alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, özürlü annesine evde bakmasından dolayı 2828 sayılı Kanun uyarınca davalıya aylık bağlandığını, yapılan araştırmada davalının da kronik böbrek yetmezliği bulunduğu ve % 90 oranında özürlü olduğu, bu nedenle annesine bakamayacağı belirlenerek 19/02/2009 tarihinde evde bakım hizmetinin sonlandırıldığını, buna rağmen aylıkların sehven yatırıldığını ve davalının da aylığı haksız olarak almaya devam ettiğini, bu sebeple yersiz ödeme yapıldığını belirtilerek, yersiz ödenen tutarın, ödeme tarihlerinden itibaren yasal faiziyle iadesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne, kabul edilen miktarın dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
Dosya kapsamından, davalının, davacı kuruma başvurarak özürlü annesine evde bakmasından dolayı 2828 sayılı Kanun uyarınca aylık talebinde bulunduğu, kurumca aylık bağlanmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. Davalı, aylığı özürlü annesine bakması sebebiyle aldığını bildiğine göre, %90 oranında özürlü olduğu için annesine bakma şartını kaybettiği ve aylık alma şartını yitirdiğini de bildiğinin kabulü gerekir. Kaldıki, davacı kurumca bu durum tespit edilmiş, aylığın kesilmesine karar verilmiş, ancak sehven yatırılmaya devam edilmiştir. Şu durumda, davanın dayanağı haksız eylem olup; davalı, eylem tarihinden itibaren mütemerrit durumundadır. Öyleyse, her bir ödemenin yapıldığı tarihten itibaren ayrı ayrı faize karar verilmesi gerekirken; dava tarihinden itibaren faize karar verilmesi yerinde bulunmamıştır. Ancak faiz tarihi açısından, verilen bu kararla ilgili yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını da gerektirmediğinden; kararın, HUMK’un 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle hüküm kısmının 1. fıkrasında yer alan “... dava tarihinden ...” ibaresinin çıkarılarak, yerine “herbir aylığın ödeme tarihinden” ibaresinin eklenmesine, bu doğrultuda kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 17/02/2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün onanması görüşünde olduğumuzdan sayın çoğunluğun faiz yönünden düzeltilerek onama kararına katılmıyoruz. 17/02/2016