2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/3714 Karar No: 2019/14709 Karar Tarihi: 02.10.2019
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3714 Esas 2019/14709 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verdi. Sanığın daha önce hırsızlık suçundan aldığı mahkumiyet kararı da tekerrür nedeniyle dikkate alındı. Ancak, hırsızlık suçu uzlaştırma kapsamına alındığı için sanığın başka bir sabıkası olmadığı göz önüne alınarak tekerrür hükmü uygulanmadı. Kararda, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ve tekerrür hükümlerinin bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi’nin kararı ile iptal edildiği belirtildi. Kararın infaz aşamasında hak yoksunluklarının gözetilmesi gerektiği ifade edildi. Kanun maddeleri: TCK’nın 58. maddesi, TCK’nın 141/1. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi, 6763 sayılı Yasa'nın 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253.maddesi ve Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihli 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı.
2. Ceza Dairesi 2019/3714 E. , 2019/14709 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 19.12.2014 yerine 24.12.2014 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş; sanığın adli sicil kaydında yer alan Mersin 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/01/2014 gün, 2013/662 Esas – 2014/46 Karar sayılı ilamına konu hırsızlık suçundan aldığı mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uygulanmış ise de; 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa"nın 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253.maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alındığında ve sanığın başkaca tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 02/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.