Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davada, davalıların 18 yaşından küçük çocuklarının taksirle orman yangınına neden olmasından dolayı uğranılan zararın tahsili talep edilmiştir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Dava konusu olayda uyuşmazlık, davalıların reşit olmayan çocuklarının eylemi nedeniyle oluşan maddi zararın tazmini talebine ilişkindir. Davalı hakkında açılan bu dava, 4721 sayılı yasanın 369.maddesi kapsamında olup aile başkanının sorumluluğu esasına dayanmaktadır. 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4/1. maddesi; 4721 sayılı Medeni Kanun’un İkinci Kitabı’ndan Üçüncü Kısım hariç olmak üzere (TMK.md.118-395, 5133 sayılı Kanun md.2-3) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesi’nde bakılacağını hükme bağlamıştır. Bu haliyle uyuşmazlığın Aile Mahkemesi’nde çözümlenmesi gerekir. Mahkemece, davaya aile mahkemesi tarafından bakılması için davanın görevsizlik nedeni ile reddi gerekirken; Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından bakılarak sonuçlandırılmış olması doğru bulunmamış, kararın, bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.