MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacı işçinin çalıştığı dönem itibari ile ödenmeyen fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı davalı avukatı temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
A)Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 8 saatlik çalışmasının bulunduğu, iş yeri kuralları gereği ara dinlenmesinin yarım saat olduğu belirtilerek hesaplama yapılmıştır. Bazı dönemler yönünden ise çalışma süresi günlük 8 saati aşmış olsa dahi ara dinlenme süresi olarak yarım saat rapora esas alınmıştır.
Dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat, günde onbir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir. Buna göre mahkemece tün dönemler yönünden, bu kabule göre gerekirse bilirkişiden ek rapor alınarak çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
B) Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda benimsenen hesaplama yöntemi hatalı olduğu gibi daha önce Yargıtay incelemesine tabi tutulan pek çok emsale de aykırıdır. (Örneğin 2017/2014, 1967, 6369 esas sayılı dosyalar). Bilirkişi raporunda davalı işyerinde haftanın 5 gününün iş günü olduğu ve cumartesi ve pazar günleri çalışıldığında bu çalışmanın hafta tatili çalışması olduğu kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
Dosya içeriği ve Dairemizden geçen emsal dosyalar birlikte değerlendirildiğinde, işyerinde normalde cumartesi günleri çalışılması veya çalışılmaması işverenin yönetim hakkından kaynaklanmakta olup eğer bireysel veya toplu iş sözleşmesinde Cumartesi gününün açıkça hafta tatili (akdi tatil) olduğu düzenlenmemişse o gününün işgünü sayılması gerektiği, davalı işyerinde ise haftanın 6 gününün iş günü, 1 gününün hafta tatili olduğunun kabulü gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle Mahkemece cumartesi ve pazar gününün hafta tatili olarak kabul edilmesi hatalıdır.
C) Ulusal bayram ve genel tatil günleri çalışmalarında günlük 7.5 saate kadar olan çalışmanın ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı olarak, aşan çalışmaların ise fazla çalışma hesabına dahil edilerek hesaplanması gerektiği gözetilmeden çalışılan süreye göre %50 zamlı saat ücreti üzerinden hesaplama yapılması ve ulusal bayram ve genel tatil günleri çalışmalarında 7.5 saate kadar olan kısım için 1 gün karşılığı 1 yevmiye ödenmesi gerektiği gözardı edilerek hesaplama yapılmış olması da hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.