Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7933 Esas 2019/5870 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7933
Karar No: 2019/5870
Karar Tarihi: 08.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7933 Esas 2019/5870 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından taksirle yaralama suçundan yargılanan bir sanığın beraatine karar verildiği görülmektedir. Katılan vekili tarafından temyiz edilen bu kararın incelenmesi sonucunda, şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmaması nedeniyle sanığın suçlu bulunamamasına karar verildiği ancak hükmün kanuna aykırı olması nedeniyle bozulmasına hükmedilmiştir. Bu nedenle hüküm fıkrasının düzeltilmesi gerektiği belirtilerek, kararın sair yönleri usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle onanmasına karar verilmiştir.
Detaylı açıklama için: Suçlu olduğuna dair kesin ve inandırıcı delil bulunmayan sanığın beraatine karar verildiği görülmektedir. Ancak, hükmün dayandığı kanun maddesinin yazılmamış olması nedeniyle kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu durumda, hüküm fıkrasının düzeltilmesi gerektiği belirtilerek, kararın sair yönleri usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise; hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulması, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen konularda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince kar

12. Ceza Dairesi 2017/7933 E. , 2019/5870 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kusur durumuna ve sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında, sanığın olaya sebebiyet verdiğine dair mahkumiyetine yetecek derecede şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından sübut bulmadığı gerekçesiyle beraat kararı verilirken dayanak kanun maddesinin yazılmaması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. bendine ‘’beraatine’’ ibaresinden önce gelmek üzere "CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.