Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9201 Esas 2019/5866 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9201
Karar No: 2019/5866
Karar Tarihi: 08.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9201 Esas 2019/5866 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, taksirle yaralama suçu işleyen bir sanık mahkum edilmiştir. Kararın temyiz edilmesi sonucunda, sanık müdafii tarafından yapılan itirazlar reddedilmiştir. Ancak, Adli Tıp Kurumunun raporunda katılana yüzde sabit iz kalmasına rağmen bu belirlemenin hükümde belirtilmediği ve uygulama maddesinin yanlış yazıldığı tespit edilmiştir. Bu nedenle hüküm, usul ve yasaya uygun bulunan yönlerinin düzeltilmesi suretiyle onanmıştır.
Kanun maddeleri şöyledir: TCK\"nın 89/1, 2-a-b-d, 62, 52/2, 4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet. Hüküm fıkrasında 89/2-a, b. ibareleri yazılacak, hüküm fıkrasında TCK\"nın 89/2-a, b, d ibaresindeki (d) ibareleri çıkartılacaktır.

12. Ceza Dairesi 2017/9201 E. , 2019/5866 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2-a-b-d, 62, 52/2, 4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin kusur durumuna, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak:
09/12/2013 tarihli Adli Tıp Kurumu Bakırköy Şubesinden alınan raporda ve 27/07/2015 tarihli Adli Tıp Kurumu Başkanlığından alınan raporda meydana gelen kaza neticesinde katılanın kemik kırığı şeklindeki yaralanmasının fonksiyonel kısıtlılığa neden olduğu tespit edilmesine karşın yüzde sabit iz oluşturduğuna dair bir belirleme ve tespit yapılmamasına rağmen temel cezanın artırılmasına ilişkin 2. hüküm fıkrasında uygulama maddesinin TCK’nın 89/ 2-a, b. maddesi olarak gösterilmesi yerine hatalı şekilde TCK’nın 89/2-a, b, d. maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nun 321"nci maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı yasanın 322"nci maddesi uyarınca, "89/2-a, b" ibarelerinin yazılması ve (2) no"lu hüküm fıkrasında TCK"nın 89/2-a, b, d ibaresindeki (d) ibarelerinin çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/05/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.