Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/2276 Esas 2019/4933 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2276
Karar No: 2019/4933
Karar Tarihi: 10.07.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/2276 Esas 2019/4933 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olma suçuyla mahkumiyet kararına itiraz ettiğini ve bu itirazın esastan reddedildiğini belirtti. Dosya incelendiğinde, temyiz talebinin reddedilmesine sebep olacak neden bulunmadığı sonucuna varıldı. Ancak, ceza miktarının belirlenmesinde yanılgıya düşülerek fazla ceza tayin edildiği tespit edildi. Bu nedenle, hüküm BOZULDU ve dosya Manisa 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildi. Kararın bir örneği İzmir Bölge Adliye Mahkemesine bilgi için gönderilecek ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilecektir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 314/2, 62, 53, 58/9, 63. maddeleri
- 3713 sayılı Kanunun 5/1 müeyyide maddesi
- Anayasa'nın 138/1. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi ve 3/1. maddesi uyarınca cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle orantılılık ilkesi.

16. Ceza Dairesi 2019/2276 E. , 2019/4933 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı,başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK"nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde, suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, konusunun önem ve değeri, meydana getirdiği zarar ve tehlikenin ağırlığı ile sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik de göz önünde bulundurularak işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde hakkaniyete uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerekirken temel cezanın tayininde yanılgıya düşülmek suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı hükmün BOZULMASINA, mevcut delil durumu, verilen ceza miktarı ve tutuklulukta geçirilen süre dikkate alındığında tahliye talebinin reddine, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Manisa 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.