Yargıtay - Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4593 Esas 2019/14656 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4593
Karar No: 2019/14656
Karar Tarihi: 02.10.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4593 Esas 2019/14656 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçu nedeniyle verilen hüküm doğrudan adli para cezasına çevrildiği için temyiz edilemez. Ancak hırsızlık suçu nedeniyle verilen hüküm temyiz edilebilir. Sanığın müştekinin park ettiği aracını çalması, hırsızlık suçunu oluşturdu. TCK'nın 142/2-h maddesi uyarınca suçlu bulunan sanığın hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerekmektedir. 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile eklenen bu düzenleme, Anayasa Mahkemesi tarafından da onanmıştır. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı CMK'nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 142/1-e maddeleri, TCK'nın 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/4593 E. , 2019/14656 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazının incelenmesine gelince;
Sanığın, müştekinin kilitleyerek sokağa park ettiği aracını çalması şeklindeki eyleminin, 18.06.2014 tarihinde kabul edilerek 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile eklenen 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun"un 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 02/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.