Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9671 Esas 2019/5845 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 51. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Turhal Devlet Hastanesi tarafından düzenlenen 22/04/2013 tarihli adli rapor ile Gaziosmanpaşa Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığı tarafından düzenlenen 21/05/2013 tarihli adli rapor içeriğine göre katılanın yaralanması sebebiyle hayati tehlike geçirdiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesi gereği tayin olunan temel cezanın aynı Yasanın 89/2-e maddesi gereği arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Hapis cezası ertelenen sanık hakkında denetim süresi belirlenirken, denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi ve kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine ve denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağının belirtilmesine rağmen uygulama maddelerinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 08/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.