Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/26642 Esas 2016/23666 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/26642
Karar No: 2016/23666
Karar Tarihi: 19.12.2016

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/26642 Esas 2016/23666 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme davalıdan cezai şart alacağı olan 1000 TL'nin tahsilini isteyen davacının talebini reddetmiş, davacı ise kararı temyiz etmiştir. Ancak, davacının temyiz hakkı olmadığı belirtilerek temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Bunun sebebi ise HUMK'nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereği temyiz ile ilgili parasal sınırın davacının talebi olan 1000 TL'yi geçmemesi gerektiği şeklindedir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı HUMK'nun 427/2 maddesi, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi.

13. Hukuk Dairesi 2016/26642 E. , 2016/23666 K.

"İçtihat Metni"

.... Kurum Başkanlığı vekili avukat ... ile 1-..., 2-... aralarındaki dava hakkında ..... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 08/12/2015 gün ve 2013/51-2015/499 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalıdan cezai şart alacağı olan 1000 TL"nin tahsilini istemiş, mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.