MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili dava dilekçesinde, ortak gider alacağının tahsiline yönelik takibe itirazın iptalini istemiştir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalılar ... ve..."ın müştereken 3, 4 ve 5 nolu, diğer davalı ..."in ise 1 ve 2 nolu bağımsız bölüm maliki olduklarını ve bağımsız bölümlere ait apartman ortak giderlerini ödememeleri nedeniyle müvekkili tarafından 2008 yılından itibaren davalılardan ... ve ... lehine 1.152,00 TL, davalı ... lehine 1.380,00 TL fazla ödeme yapıldığını, davalılar lehine yapılan fazla ödemenin tahsiline yönelik takibe davalıların haksız itiraz ettiğini, itirazlarının iptalini ve icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, davanın apartman yönetimine açılması gerektiği gerekçesi ile sıfat yönünden reddine karar verilmiştir.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 20.maddesinin 2.fıkrasında “Gider veya avans payını ödemeyen kat maliki hakkında, diğer kat maliklerinden her biri veya yönetici tarafından, yönetim planına, bu Kanuna ve genel hükümlere göre dava açılabilir, icra takibi yapılabilir. Gider ve avans payının tamamını ödemeyen kat maliki ödemede geciktiği günler için aylık yüzde beş hesabıyla gecikme tazminatı ödemekle yükümlüdür” hükmü düzenlenmiştir.
Buna göre, ortak gider borcunu ödemeyen kat maliki aleyhine, kat malikinin ortak gider borcunu ödememesi nedeniyle ödeme yapan kat maliki dava açma hakkına sahip olup, mahkemece dava konusu aidatların belirlendiği kat malikleri kurulu kararları ile ödemelere ilişkin bilgi ve belgeler getirtilip tarafların tüm delilleri toplanarak bilirkişi incelemesi yaptırılıp davalıların sorumlu oldukları ve ödemedikleri miktar, davacının da ödemesi gereken miktar belirlenerek oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, davalıların pasif husumet ehliyetinin bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.