19. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/5766 Karar No: 2016/9414 Karar Tarihi: 25.05.2016
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/5766 Esas 2016/9414 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı banka, davalı ...’in kredi kartını kullandığı ancak borcunu ödemediği gerekçesiyle 3.521,20 TL'nin tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili, müvekkilinin kısıtlılık kararının bankaya bildirilmesinden sonra kart verildiğini ve bankanın ağır kusurunun bulunması nedeniyle davanın reddedilmesini istemiştir. Mahkeme, davalının kısıtlılık kararını bildirdikten sonra banka ile sözleşme yapılmasının hukuka aykırı olduğuna karar vererek davanın reddine hükmetmiştir. Ancak, davalı kartı aldığı ve kullandığı için sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre bankaya karşı sorumlu olduğu belirtilerek kararı bozmuştur. Kanun maddeleri ise, TBK m.77-82 ve BK m.61-66 olarak belirtilmiştir.
19. Hukuk Dairesi 2016/5766 E. , 2016/9414 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı ...’in müvekkili bankaya ait kredi kartını kullandığını, ancak kart kullanımından kaynaklanan borcunu ödemediğini ileri sürerek 3.521,20 TL’nin tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, müvekkilinin kısıtlılık kararının bankaya bildirilmesinden sonra davacı bankanın müvekkiline kredi kartı verdiğini, davacı bankanın ağır kusurunun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davalı vasisi ...’in davalının kısıtlılık kararını bankaya bildirmesinden sonra davacı bankanın davalı ile kredi kartı üyelik sözleşmeleri imzaladığı, bu hususta bankanın ağır kusurunun bulunduğu, hukukî ehliyeti bulunmayan kişi ile yapılan sözleşmenin geçersiz olduğu, borcun ödenmemesi sureti ile meydana gelen zarara bankanın kendi kusuru ile sebebiyet verdiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir. Davalı kendisine tahsis edilen kartı almış ve kullanmıştır. Her ne kadar, kredi kartı üyelik sözleşmesi bağlayıcı değil ise de, davalı yapmış olduğu harcamalar nedeni ile sebepsiz zenginleşme hükümlerine (TBK. m. 77-82; BK. m. 61-66) göre davacı bankaya karşı sorumludur. Mahkemece bu yön dikkate alınmadan, delil takdirinde hataya düşülerek yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, 25/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.