Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, dava dilekçesinde; müvekkilinin, tarımsal sulama abonesi olduğunu; davalı tarafca, kaçak elektrik kullanıldığı belirtilerek, toplam 73.466,30 TL kaçak elektrik bedeli tahakkuk ettirildiğini, söz konusu talebin haksız olduğunu ileri sürerek; müvekkilinin, davalı tarafa anılan bedel borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, cevap dilekçesinde; davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece; iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile, davacının 4.182,49 TL borçlu olmadığının (69.263,81 TL borçlu olduğunun) tespitine karar verilmiştir. Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. Somut olayda, mahkemece; hükme esas alınan bilirkişi raporuna, davacı tarafından itiraz edilmiştir. Bu durumda mahkemece, davacı tarafın itirazlarının ilgili yönetmelik çerçevesinde değerlendirmesi yönünden ek rapor alınması ve varılacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.