Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/27761 Esas 2020/11110 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/27761
Karar No: 2020/11110
Karar Tarihi: 09.03.2020

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/27761 Esas 2020/11110 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 8. Ceza Dairesi'nin 2019/27761 E. ve 2020/11110 K. sayılı kararında, bir kişinin özel belgede sahtecilik suçlamasıyla yargılandığı belirtilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında beraat kararı vermiştir. Ancak, katılan vekilinin temyiz başvurusunda, sanığın suçlu olduğunu savunarak itiraz ettiği mahkumiyet kararı da bulunmaktadır. Yargıtay, beraat kararını usul ve yasaya uygun bulurken, mahkumiyet kararını da incelemiş ve sanığın sahip olduğu sair temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak kararda, sanığın zincirleme suç işlediğine dair yasa hükmü uygulanmadan hüküm verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, yasa dışı bir cezalandırma söz konusu olduğundan, karar bozulmuştur. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 43. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesidir.

8. Ceza Dairesi 2019/27761 E. , 2020/11110 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Katılan vekilinin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Mahkemece, kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan vekilinin suçun sabit olduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde ise;
Sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
I) Oluş, tüm dosya kapsamına göre; sanık ..."nin ... Mağazasına ait el ilanlarına Denizli Belediyesi adına sahte olarak oluşturulmuş kaşeleri basmak şeklinde gerçekleşen eyleminde hukuki anlamda düzenleyen kişiyi gösterir imzalı bir belge ya da mühür bulunmadığından; atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi;
II) Kabul ve uygulamaya göre de; 5237 sayılı TCK.nın 43. maddesinde, "değişik zamanlarda" denilmesi karşısında, aynı anda gerçekleşen fiillerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağının bulunmadığı ve dosya kapsamına göre suça konu belgelerin farklı zamanlarda düzenlendiğine dair sanık aleyhine bir delil de bulunmaması nedeniyle sanık hakkında zincirleme suç hükmünün uygulanma olanağının bulunmadığı gözetilmeden, TCK.nın 43. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.