4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/7015 Karar No: 2020/13325 Karar Tarihi: 22.10.2020
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/7015 Esas 2020/13325 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2020/7015 E. , 2020/13325 K.
"İçtihat Metni"
KARAR
Hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda; mahkûmiyete dair Denizli 6.Asliye Ceza Mahkemesince verilen 09/10/2013 gün ve 2012/730 esas, 2013/388 karar sayılı hükümlerin sanık tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 22/11/2017 gün ve 2015/44431 esas, 2017/13539 karar sayılı ilamı ile mahkumiyete ilişkin hükümlerin düzeltilerek onanması kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/09/2020 gün ve KD- 2020/55516 sayılı yazısı ile itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmiş olup; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ilgili itiraz yazısında özetle; hüküm tarihinde Denizli D tipi kapalı ceza infaz kurumunda hükümlü bulunan sanığın duruşmaya çağrılarak savunması tespit edilmeden hüküm kurularak savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle Yerel Mahkeme hükmünün bozulmasını talep etmiştir. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP, DÜŞÜNÜLDÜ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçesi yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizin 22/11/2017 gün ve 2015/44431 Esas, 2017/13539 Karar sayılı bozma ilamının kaldırılmasına, Denizli 6. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 09/10/2013 gün ve 2012/730 Esas, 2013/388 Karar sayılı hükmünün yeniden incelenmesi sonucu; Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve tekerrüre esas alınan ilamdaki hapis cezasının, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesine rağmen, sanığın ikinci kez mükerrir olduğuna karar verilmemiş ise de, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma yapılamayacağı, belirlenerek yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Aynı yargı çevresinde başka suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanığın duruşmadan bağışık tutulma talebi bulunmaması karşısında, hükmün açıklandığı 09/10/2013 tarihli son oturumda duruşmada hazır bulundurulması sağlanıp, yüzüne karşı hüküm verilmesi gerektiği gözetilmeden yokluğunda karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 193. ve 196. maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması, 2- Hakaret suçunun aleni olan sokakta işlenmesine karşın, TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanmaması, 3-Mükerrir sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, Bilecik Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/67 e. 2008/213 k. sayılı ilamının bütünüyle tekerrüre esas alınması, Kanuna aykırı ve sanık ...’ün temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, hakaret suçundan yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/10/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.