Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19820 Esas 2022/1662 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Bursa 12. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.02.2020 gün ve 2019/151 Esas, 2020/81 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisinin söz konusu hükme yönelik temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
İlk derece mahkemesince gerçekleştirilen yargılamada dinlenen mağdurun babasından aldığı cep telefonunu verdiği sanığın kendisine bu telefondan cinsel içerikli görüntüler izlettiğini beyan etmesi karşısında mağdurun babasının tanık sıfatıyla dinlenip, söz konusu telefon üzerinde teknik inceleme yaptırıldıktan ve sanığın cezai sorumluluğuyla ilgili Bursa Uludağ Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Hastanesi sağlık kurulunca düzenlenen 19.06.2017 tarihli raporun içeriği itibarıyla yetersiz olması nedeniyle sanığın olay tarihinde işlediği çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuyla ilgili fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı, davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişip gelişmediği ve mevcut haliyle hakkında 5237 sayılı TCK'nın 32/1 veya 32/2. maddelerinin tatbiki gerekip gerekmediği hususlarında rapor aldırılmasından sonra hukuki durumun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması karşısında, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 21.12.2020 gün ve 2020/2329 Esas, 2020/1898 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.