6136 sayılı Yasaya aykırılık - kasten yaralama ve yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/8594 Esas 2014/527 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8594
Karar No: 2014/527
Karar Tarihi: 13.01.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık - kasten yaralama ve yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/8594 Esas 2014/527 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 6136 sayılı Yasaya aykırılık, kasten yaralama ve yaralamaya teşebbüs suçlarından yargılanan sanığın hükümlülük ve müsadere cezasına çarptırılmasına karar verdi. Ancak, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalan hak ve yetkilerinden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği halde, hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması hatalı bulundu. Bu nedenle, hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri olarak, TCK'nun 53. maddesi ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi belirtilmiştir.

8. Ceza Dairesi 2013/8594 E. , 2014/527 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık, kasten yaralama ve yaralamaya teşebbüs
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 13.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.