Tebliğname No : 5 - 2012/279273
MAHKEMESİ : Üsküdar 3. (İstanbul Anadolu 9.) Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/12/2006
NUMARASI : 2005/435 Esas, 2006/343 Karar
SUÇ : İrtikap, resmi belgede sahtecilik

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay CGK"nın 18/09/2012 gün 2012/420 E. 2012/1771 K. sayılı Kararı da nazara alınarak 6352 sayılı Yasanın geçici 2. maddesinin sadece karşılıksız yararlanma suçlarını kapsadığı anlaşıldığından aynı Kanunun irtikap suçu yönünden getirdiği düzenlemeler de gözetilerek yapılan incelemede;
İstanbul Büyükşehir Belediyesi Mezarlıklar Müdürlüğünden mezar yeri kullanma belgesi almak isteyen mağdurlar K.Y.. ve F. U.."ın sanık R.Ay.. aracılığıyla irtibat sağladıkları Mezarlıklar Müdürlüğünde müdür yardımcısı olarak görev yapan sanıklar K.. Ç.. ve G. Y..ile görüşmelerinden sonra kendilerine A. B..ve S. Ü.."nın ayrı ayrı birer belgede katıldığı şekilde sahte mezar yeri kullanma belgesi verildiği,
Ayrıca, K.. Ç.. ve G. Y.."ın K. Y.."yı resmi olarak geçici mezar yeri kullanma belgesi alabilmesi için para vermesi gerektiğine inandırarak menfaat temin ettikleri şeklinde gerçekleştiği mağdur beyanları, sahte düzenlendiği tespit edilen mezar yeri kullanma belgeleri, tevdi raporu, 23/07/2004 tarihli bilirkişi raporu ve tüm dosya içeriğinden anlaşılan somut olayda sanıklar K.. Ç.. ve G. Y.."ın eylemlerinin cebri irtikap boyutuna varmadığı, ancak ikna suretiyle irtikap suçunun yasal unsurlarını taşıdığı, R. A..."ün eyleminin de bu suça yardım eden sıfatıyla iştirak niteliğinde olduğu gözetilmeden ve hükmün gerekçesinde eylemlerin ikna suretiyle irtikap olarak kabul edildiği belirtilmesine karşın icbar suretiyle irtikap suçundan mahkumiyet hükmü kurulmak suretiyle karışıklığa yol açılması,
Sanıklar S. Ü.. ve A. B.."ın görevleri kapsamında bulunan defter kayıtlarını düzenleme ve mezar yeri kullanma belgesi verme işlemlerinde sahtecilik yaptıkları kabul edilmesine rağmen eylemlerinin kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçunu oluşturup oluşturmadığı ve bu bağlamda R. A.."ün eyleminin de bu fiile iştirak niteliğinde bulunup bulunmadığı, ayrıca S. ve A.."nın 765 sayılı Yasanın yürürlülükte bulunduğu dönemde memur sayılıp sayılmadıkları denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle karar yerinde gösterilip tartışılmadan yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de;
İrtikap suçunu TCK"nın 53/1-a maddesindeki yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işledikleri kabul edilen sanıklar K.. Ç.. ve G. Y.. hakkında aynı Yasanın 53/5. madde ve fıkrası gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezaların yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkileri kullanmalarının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak tüm sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi,
Hükümden sonra 08/02/2008 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca sanıklar yararına olan 5728 sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişik CMK"nın 231/5. maddesinde hapis cezası için öngörülen sınırın 2 yıla çıkarılması ve anılan maddenin 2. fıkrası ile de 231/14. maddesindeki soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı suç olma koşulunun kaldırılması karşısında, bu maddenin 6. fıkrasına 25/07/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen cümle de nazara alınarak, sanıklar S. Ü.., A. B.. ve R. A.. hakkında hükümlerin açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılması,
Yine hükümden sonra 05/07/2012 gün ve 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasanın 86. maddesi ile eklenen 5237 sayılı TCK"nın 250/4. maddesine göre sağlanan menfaatin değeri ve mağdurların ekonomik durumu gözetilerek sanıklar K.. Ç.., G. Y.. ve R. A.."ün hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 29/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.