Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9858 Esas 2019/5810 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9858
Karar No: 2019/5810
Karar Tarihi: 07.05.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9858 Esas 2019/5810 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralamadan dolayı hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında kanun maddesi belirtilmemiştir. Bu nedenle hüküm 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince bozulmuştur. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen konularda ise sanık hapsedilmek yerine 7 ay 15 gün hapis cezası adli para cezasına çevrilmeli, adli para cezası 4500 TL olarak belirlenmeli ve TCK'nın 50/1-a ve 52/2 maddeleri uyarınca cezalandırılmalıdır. Kanun maddeleri açıklanacak olursa; 5237 sayılı TCK'nın 50/2. maddesi hapis cezasını adli para cezasına dönüştüremezken, 89/1. maddesi hapis cezası seçenekli cezalardan biridir. 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesi ise adli para cezasının belirlenmesi için tam gün sayısı ve kanun maddesi belirtilmesini gerektirir. TCK'nın 52/3. maddesi ise adli para cezası miktarının belirlenmesinde ekonomik ve diğer şahsi durumların dikkate alınacağını ifade eder.

12. Ceza Dairesi 2017/9858 E. , 2019/5810 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, son, 62/1, 50/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 50/2. maddesinin ""suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez"" şeklindeki hükmüne ve 5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesine rağmen, sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 7 ay 15 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının ve kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine ve TCK"nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının 5. bendinin de çıkarılarak yerine “Sanığa verilen 7 ay 15 gün hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 225 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 4500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.