Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9583 Esas 2019/5809 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9583
Karar No: 2019/5809
Karar Tarihi: 07.05.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9583 Esas 2019/5809 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiş ve adli para cezasına çarptırılmıştır. Ancak, adli para cezasının miktarının belirlenirken TCK'nın 50/1-a maddesi yerine 52/2 maddesine göre belirlenmesi kanuna aykırıdır ve hüküm bu nedenle bozulmuştur. Yeniden yargılama gerekmeyen bu hususda, hüküm fıkrasına TCK'nın 50/1-a ibaresinin yerine \"TCK'nın 52/2\" ibaresinin eklenmesi suretiyle düzeltme yapılmış ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 89/1, 89/2-b-d-e-son, 62/1, 50/1-a, 52/4, 5/4, 5275 sayılı Kanunun 106/3, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2017/9583 E. , 2019/5809 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-d-e-son, 62/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 5/4. Maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Mahkemenin, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerini uygulamama gerekçesi yerinde görüldüğünden, tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmadığına ve katılan vekilinin sanık hakkında daha ağır ceza verilmesi gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında bir tam gün karşılığı takdir edilen adli para cezasının miktarı belirlenirken uygulanan kanun maddesinin TCK"nın 50/1-a maddesinin gösterilmesi suretiyle TCK"nın 52/2. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. Maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. Maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. Maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 5 numaralı bendindeki “50/1-a” ibaresinin çıkarılarak yerine “TCK"nın 52/2” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.