Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2382 Esas 2018/3905 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2382
Karar No: 2018/3905
Karar Tarihi: 25.04.2018

Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2382 Esas 2018/3905 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak mahkeme kararında eksik araştırma ve inceleme yapılmıştır. Suçun maddi konusu olan fatura hakkında yeterli delil toplanmamıştır. Bu nedenlerle karar bozulmuştur. Sanık hakkında TCK'nın 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerekmektedir. Ayrıca Anayasa Mahkemesinin kararı yanlış yorumlanmıştır ve TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uygulanmamıştır. Kanunlar gereği hükmün bozulması gerekmektedir. Kanunlar: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesinin 3. fıkrası ve 230. maddesi, TCK'nın 43. maddesinin 1. fıkrası ve 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi ve 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c maddesi.

11. Ceza Dairesi 2018/2382 E. , 2018/3905 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozma kararına uyularak yapılan yargılamada, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sahte fatura düzenleme suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde, faturalarda bulunması zorunlu olan bilgilerin neler olduğunun belirtilmesi, aynı Kanunun 227. maddesinin 3. fıkrasında ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" hükmünün yer alması; suç konusu faturaların dosya içinde bulunmadığının ve getirtilip duruşmada incelenmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın 2006 takvim yılında düzenlendiği iddia olunan faturalardan kanaat oluşturacak sayıdaki asıllarının veya onaylı örneklerinin getirtilerek incelenmesi ve 213 sayılı Kanunun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin tespit edilerek sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre;
a) Aynı takvim yılına ait birden fazla fatura düzenlenmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK"nın 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı yanlış yorumlanarak, TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinin uygulanmaması ve uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarının alt soy üzerindeki yetkileri bakımından uygulanmaması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 25.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.