MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bedelsiz senedi kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 156, 62, 52/2-4 ve 50/1-a maddeleri uyarınca mahkumiyet

Bedelsiz senedi kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı bedelsiz senedi kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihi olarak suça konu senedin icra takibine konulduğu 27/03/2007 tarihi yerine, 2007 yılı yazılmış ise de, bu hususun mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığa yüklenen bedelsiz senedi kullanma suçunun gerektirdiği cezanın miktar ve nev’i itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK’nın 156/1, 66/1-e ve 67/4 maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin, sanık hakkında dairemizin bozma ilamından önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 07/04/2009 ile denetim süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 17/08/2010 tarihleri arasında ve sanığa ilk uzlaşma teklifinde bulunulduğu 07/05/2019 ile uzlaştırma girişiminin sonuçsuz kaldığının anlaşıldığı 03/06/2019 tarihleri arasında durmasına rağmen, 27/03/2007 olan suç tarihinden inceleme tarihine kadar dolduğu anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 29/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.