Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/14571 Esas 2022/1652 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı (sanıklar haklarında mağdur ...'ya yönelik); yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar haklarında mağdurlar ... ile ...'ya yönelik ayrı ayrı); kasten yaralama (sanıklar haklarında mağdur ...'ya yönelik)
HÜKÜM : Sanıklar ..., ... ile ...'ın atılı suçlardan ve sanık ...'ın nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyetlerine; sanık ...'ın diğer atılı suçlar ile sanık ...'in müsten suçlardan beraatlerine dair İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 22.01.2020 gün ve 2018/132 Esas, 2020/21 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan ve düzeltilerek esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekili ile mağdur ... vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
6284 sayılı Kanunun 20/2. maddesi gereğince kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik olarak uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi nedeniyle açılan davalara katılma ve hükümleri temyiz etme hakkı bulunan katılan Bakanlık vekilinin, suç tarihinde reşit erkek olan mağdurlara karşı işlenen suçlarla ilgili açılan davalara katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, yine kovuşturma evresinde ifadesi alınamayan mağdur ...'ya baro tarafından tayin edilen vekilin de hükümleri temyize hakkı bulunmadığı anlaşıldığından, vaki temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ... müdafisinin sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İlk derece mahkemesince hüküm kurulurken sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurularak 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerekirken kanun koyucunun aradığı anlamda kanuni ve yeterli gerekçe niteliği taşımayan "Sanık lehine dosya içine yansıyan taktiri indirim sebebi olabilecek hiçbir husus tespit edilemediğinden, suçtan sonraki yargılama aşamasında davranışlarından elde edinen vicdani kanaate ve cezanın sanığın geleceği üzerindeki etkisine göre lehine takdiri indirim uygulanmasına yer olmadığına" şeklindeki yetersiz gerekçeyle söz konusu maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi karşısında, anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 04.05.2020 gün ve 2020/1235 Esas, 2020/841 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.