KANUN YARARINA BOZMA

Hırsızlık suçundan sanık ..."ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 491/ilk, 522 ve 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun"un 4. maddeleri gereğince 300.000 Türk lirası ağır para cezası ile cezalandırılmasına dair Bismil Sulh Ceza Mahkemesinin 19/04/1995 tarihli ve 1995/59 esas, 1995/109 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın uyarlama talebinin reddine dair Bismil Sulh Ceza Mahkemesinin 11/08/2015 tarihli ve 1995/59 esas, 1995/109 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Diyarbakır 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/11/2015 tarihli 2015/486 değişik iş sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 29.03.2018 gün ve 94660652-105-21-1269-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 04.04.2018 gün ve 2018/28425 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Dosya kapsamına göre, sanık hakkında elektrik hırsızlığı suçunu işlediğinden bahisle 765 sayılı Kanun hükümleri gereğince neticeten 300.000 Türk lirası ağır para cezası verildiği, sanığın üzerine atılı suçun elektrik enerjisi hırsızlığına ilişkin olması nedeniyle hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca mahkemesince uyarlama yapılması gerekeceği, karşılıksız yararlanma olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 163/3. maddesi kapsamına alınan suçun, 6352 sayılı Kanun"un yürürlüğe girmesinden önce 19/12/1994 tarihinde işlenmiş olması karşısında, sanığın bahse konu suç nedeniyle meydana gelen zararı tazmin etmediği gerekçesiyle uyarlama talebinin reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Dosya kapsamına göre, sanık hakkında elektrik hırsızlığı suçunu işlediğinden bahisle 765 sayılı Kanun hükümleri gereğince neticeten 300.000 Türk lirası ağır para cezası verildiği, sanığın üzerine atılı suçun elektrik enerjisi hırsızlığına ilişkin olması nedeniyle hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca mahkemesince uyarlama yapılması gerekeceği gözetilmeden karşılıksız yararlanma olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 163/3. maddesi kapsamına alınan suçun, 6352 sayılı Kanun"un yürürlüğe girmesinden önce 19/12/1994 tarihinde işlenmiş olması karşısında, sanığın bahse konu suç nedeniyle meydana gelen zararı tazmin etmediği gerekçesiyle uyarlama talebinin reddine karar verilmesine yönelik itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden KABULÜ ile, Diyarbakır 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/11/2015 tarihli 2015/486 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (a) bendi uyarınca sonraki işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 19/04/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.