i


MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ



DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalıya ait iş yerinde 01.12.2008 - 15.10.2012 tarihleri arasında çalıştığını, son ücretinin 1.200,00 TL olduğunu, davacıya baskı yapıldığını, işe giriş-çıkış yapıldığını, aylık 6 saat mesai yapılmış gibi bir kısım belgelerin imzalatılmak istendiğini, davacı ile birlikte bir kısım işçilerin bu belgeleri imzalamadığını, davacının davalı tarafa ihtarname çektiğini, alo 170 hattına işyerinin şikayet edildiğini, işyerinde sigortasız işçi çalıştığının müfettişler tarafından tespit edildiğini, bu durum üzerine davalının tehdit ederek davacıyı işe almadığını, iş sözleşmesinin bu şekilde sonlandırıldığını beyan ederek kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatları ile günlük 2 saat üzerinden fazla çalışma ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının 10.04.2009-15.10.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, davacının iş bularak işyerinden ayrıldığını, 11.10.2012 tarihinden itibaren davacının mazeretsiz işe gelmediğini, tutanak tutulduğunu, davacının asgari ücretle çalıştığını, davacının sigorta müfettişine 900,00 TL ücret aldığını beyan ettiğini, işçilere ve davacıya baskı yapıldığı iddiasının doğru olmadığını, işyerinde sigortasız işçi çalışmadığını, davalı işyerinde fazla mesai yapılmadığını beyan ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yargılama sonunda davacının iş sözleşmesinin feshinin haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık mahkemece kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma ücreti alacağı yönünden hükmedilen miktarların davacının talebini aşıp aşmadığı noktasındadır.
Davacı dava dilekçesinde 4.600 TL kıdem tazminatı, 1.888 TL ihbar tazminatı ve 7.552 TL kötüniyet tazminatı ile miktar belirtmeksizin günlük 2 saat üzerinden fazla çalışma ücretinin tahsilini talep etmiştir.
Yargılama sırasında alınan bilirkişi raporunda davacının 6.175,56 TL net kıdem tazminatı, 2.550,84 TL ihbar tazminatı ve 8.381 TL net fazla çalışma alacağı bulunduğu şeklinde hesaplama yapılmıştır.
Davacı 06.03.2014 harç tarihli ıslah dilekçesiyle talep ettiği alacak kalemlerini ayrıştırıp, belirtmeden talebini 17.107,4 TL’ye çıkarmıştır.
Mahkemece davacının dava dilekçesinde fazla çalışma ücreti alacağı ile miktar belirtmediği bu konuda açıklama yapması için süre verilmiş, davacı da 06.05.2014 tarihli dilekçeyle 17.107,4 TL üzerinden alacak kalemlerini kıdem tazminatı için 4.600 TL, ihbar tazminatı için 1.888 TL, fazla çalışma ücreti alacağı için 3.067,40 TL, kötüniyet tazminatı alacağı için ise 7.552 TL olarak belirlemiştir.
Mahkemece kötüniyet tazminatı talebi reddedilmiş, ancak davacının kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma ücreti alacağı ile ilgili talepleri aşılarak 6.175,56 TL kıdem tazminatına, 2.550,84 TL ihbar tazminatına ve 5.866,70 TL fazla çalışma ücreti alacağına hükmedilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesine göre hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez.
Buna göre kıdem tazminatı için 4.600 TL, ihbar tazminatı için 1.888 TL ve fazla çalışma ücreti alacağı için 3.067,40 TL’nin hüküm altına alınması gerekirken talep aşılarak yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3-Hükmedilen miktarların net mi, yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.