Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 231/11 maddesi uyarınca açıklanması ile 765"nın 455/1-son ve 59. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda Alanya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/12/2007 tarihli, 2007/216 Esas, 2007/765 Karar sayılı ilamı ile 765 sayılı Kanunun 455/1-son,59. maddeleri gereğince sanığın mahkumiyetine hükmedildiği, anılan hükmün katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 27/10/2009 tarihli ve 2009/14557 Esas, 2009/10669 Karar sayılı ilamıyla, 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile CMK"nın 231. maddesinde yapılan değişiklikler değerlendirilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının yasal koşullarının oluşup oluşmadığı saptanarak sonucuna göre uygulama yapılması zorunlu olduğundan hükmün bozulduğu, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, Alanya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/03/2010 tarihli, 2009/829 Esas, 2010/148 Karar sayılı ilamı ile 765 sayılı Kanunun 455/1-son,59 5271 sayılı CMK"nın 231. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis ve 229 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, anılan kararın itiraz edilmeden 29/03/2010 tarihinde kesinleştiği ve belirtilen tarih itibariyle beş yıllık denetim süresi başladığından, 5271 sayılı CMK"nın 231/8. maddesi uyarınca dava zamanaşımının durduğu, daha sonra sanığın 29/11/2012 tarihinde yalan tanıklık suçunu işlediği sabit kabul edilerek, Alanya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/09/2014 tarihli ilamı ile 9000 TL adli para cezasına hükmedildiği ve bu hükmün Yargıtay incelemesinden geçerek 13/12/2017 de kesinleştiği, ihbar üzerine yeniden ele alınan dosyada, 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasına karar verildiği anlaşılmakla;
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanığın lehine olan 765 sayılı TCK"nın 455/1 maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç, aynı kanunun sayılı TCK"nın 102. maddesi uyarınca 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, zamanaşımını kesen en son işlem, 11/12/2007 tarihli mahkumiyet hükmü olup, anılan tarihten itibaren 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde öngörülen 5 yıllık zamanaşımının durma süresi de gözetildiğinde, inceleme tarihinden önce dolduğu anlaşılmakla, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 765 sayılı TCK"nın 102. ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkındaki davanın DÜŞMESİNE, 07/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.