Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9525 Esas 2019/5784 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9525
Karar No: 2019/5784
Karar Tarihi: 07.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9525 Esas 2019/5784 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir taksirle yaralama davasında, katılanın şikayetinden vazgeçmesi sonucu sanık hakkında düşme kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak, suçun takibinin şikayete tabi olduğu ve mağdurun kovuşturma aşamasında şikayetinden vazgeçtiği için sanığın durumu belirsiz kalmıştır. TCK'nın 73/6 ve 89/5, CMK'nın 223/8 ve 223/9 maddeleri gereğince mahkeme kararı bozulmuş ve sanığın durumu tekrar değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. TCK'nın 73/4 maddesi de kararda geçen diğer bir kanun maddesidir.

12. Ceza Dairesi 2017/9525 E. , 2019/5784 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 73/4, CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince düşme

Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında açılan kamu davasının şikayetten vazgeçme nedeniyle düşmesine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın duruşmada şikayetten vazgeçmesi nedeniyle sanık hakkında düşme kararı verildiği, CMK"nın 223/9. maddesi kapsamında derhal beraat kararı verilmesini gerektiren hallerin bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamdeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa atılı taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89/5. maddesi uyarınca takibinin şikayete tabi olduğu, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanan mağdurun kovuşturma aşamasında şikayetten vazgeçtiği, ancak sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediğine ilişkin beyanlarının alınmadığı anlaşılmakla, TCK"nın 73/6. maddesi uyarınca sanıktan vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonuca göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; 07/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.