Esas No: 2021/2700
Karar No: 2022/1719
Karar Tarihi: 28.02.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2700 Esas 2022/1719 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, on yedi yaşındaki mağdureyi kucaklayarak öpmek suretiyle çocuğun cinsel istismar suçunu işlemiş ve mahkum edilmiştir. İlk derece mahkemesi tarafından tespit edilen temel cezanın alt sınırdan verildiği için hükümde değişiklik yapılmamıştır. Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da infaz aşamasında nazara alınarak karar verilmiştir. Kararda, iddia ve savunma ile delillerin eksiksiz olarak gösterildiği, hükmedilen cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiği ve sanık müdafisinin temyiz talebinin yerinde görülmediği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenler.
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesine ilişkindir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Tüm dosya kapsamına göre sanığın olay günü on yedi yaşındaki mağdureyi kucaklayarak öpme şeklindeki eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan tespit edilmesi sebebiyle nihai ceza miktarının değişmediği, bu nedenle kanun değişikliğinin lehe veya aleyhe sonuç doğurmayacağı gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.