Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9886 Esas 2019/5776 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9886
Karar No: 2019/5776
Karar Tarihi: 07.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9886 Esas 2019/5776 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum olmuştur. Ancak, mahkeme kararında bazı yanlışlıklar tespit edilmiştir. Bu yanlışlıklar şunlardır: 1) Temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1-g maddesi kullanılamayacağı göz önünde bulundurulmamıştır. 2) Sanığın temel cezası için TCK'nın 89/1 ve 4. maddeleri yerine 89/4. maddesi kullanılmamıştır. 3) Sanığın hapis cezası adli para cezasına çevrilirken TCK'nın 52/3. maddesi ihlal edilmiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur ancak yeniden yargılama yapılmasına gerek yoktur. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 89/1, 4, 62, 50/1-a ve 52/2, 3, 4 maddeleri.
12. Ceza Dairesi         2017/9886 E.  ,  2019/5776 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1, 4, 62, 50/1-a, 52/2, 4.maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
    2-Sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulama maddesi olarak TCK"nın 89/4. maddesi yerine 89/1, 4. maddesinin gösterilmesi,
    3-Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan "sanığın kasta dayanan kusurunun ağırlığı" ibarelerinin hükümden çıkarılması, hükmün 1. paragrafındaki "TCK"nın 89/1, 4. maddesi" ibaresi çıkarılarak yerine "TCK"nın 89/4. maddesi" ibaresinin eklenmesi, yine hükmün 5.paragrafı çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 7 ay 15 gün hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK‘nın 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK‘nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 225 tam gün olarak belirlenmesine, TCK‘nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 4.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.