Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6 Esas 2019/5770 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6
Karar No: 2019/5770
Karar Tarihi: 07.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6 Esas 2019/5770 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatine, ancak bazı sanıkların TCK'nın belirli maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verdi. Sanıkların kusuru bulunmadığı gerekçesiyle beraat etmeleri, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına ve delillere uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine dayanmaktadır. Ancak, belirli sanıkların yargılama sürecinde TCK'nın bazı maddelerinin değerlendirilmediği için mahkumiyetine karar verildi. Bu karar, kanuna aykırı olduğundan ve bilirkişi raporuna dayandığı için bozuldu. Kararda geçen TCK'nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 51/1-3 ve 53/6. maddeleri kanun maddeleridir. TCK'nın 50. maddesi ise, belirli sanıklar için suçun cezasının belirlenmesinde kullanılmamıştır.

12. Ceza Dairesi 2019/6 E. , 2019/5770 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1-Sanıklar ... ve ... hakkında;
Beraat
2- Sanıklar ..., ... ve ...
haklarında; TCK’nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 51/1-3.maddeleri
uyarınca mahkumiyet
... ve ... müdafii, katılan vekili

Taksirle yaralama suçundan sanıklar ... ile ...’in beraatlerine, diğer sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, mahalli Cumhuriyet savcısı, sanıklar ..., ... ve ... müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ... ve ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından sanıkların kusurunun bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin sanıkların kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle sanıkların beraatine ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2- Sanıklar ... ve ... hakkındaki mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının lehe olan TCK’nın 50. maddesinin değerlendirilmediğine ve mahkumiyet kararı verilen sanıklar hakkında TCK’nın 53/6. maddesi hakkında olumlu ve olumsuz karar verilmediğine; katılan zvekilinin ise sanıkların cezalarının az olduğuna ve ertelenmemesi gerektiğine, sanıklar müdafiinin ise sanıkların kusuru bulunmadığına, yaralanan işçinin tamamen kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
3-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Bodrum-... şirketi ile sanık ... arasında imzalanan 12.02.2011 tarihli hizmet alım sözleşmesi gereği, Sefam sofrası adlı işyerinin ana yol üzerinde bulunan 9 adet yüksek gerilim hattından alınacak elektrik ile aydınlanması ve montajı işinin Bodrum-... şirketine verildiği, sanığın Bodrum-... isimli elektrik şirketinin yetkilisi ve genel müdürü olduğu, sanık ...’ın aynı şirkette şirket temsilcisi ve mühendis olarak görevlendirildiği görülmekle, sanık ...’a yüklenebilecek kusur bulunmadığı gözetilip, beraatine karar verilmesi gerekirken isabetsiz bilirkişi raporuna dayanılarak mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.