Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/1479 Esas 2018/1454 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı 25.10.2014 günü kendisine ait ... plakalı araçla ilerlerken karşı şeritten gelen davalının aracına çarptığını, kaza tespit tutanağında belirlenen %50 kusur oranını kabul etmediğini, kaza nedeniyle ... Sulh Hukuk Mahkemesinde delil tespiti yaptırdığını, hesaplanan 3.423,00 TL"nin kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili, kusur ve hasarı kabul etmediklerini söyleyerek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
07.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun ile 1086 sayılı HUMK’na eklenen ek madde 4 ile aynı Yasa’nın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır. Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin (isteminin) REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 01/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.