Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2014/15870 Esas 2015/17384 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul 9. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/05/2014
NUMARASI : 2013/1030-2014/494

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki temyiz eden tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:

K A R A R

1.Borçlu vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
2.Alacaklı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İstanbul 21. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 25.05.2012 tarih ve 2011/68 Esas, 2012/119 Karar sayılı, “...tarihinden itibaren reeskont (yasal) faiziyle birlikte tahsiline” ilişkin ilamına dayalı olarak örnek 4-5 numaralı icra emriyle başlatılan takipte asıl alacağa 130.300,00 TL ve 558.000,00 TL işlemiş faiz talep edilmiştir.
Borçlu vekili faizin ilama aykırı olarak fahiş talep edildiği itirazında bulunmuş, Mahkemece, bilirkişiden rapor alınarak, istenmesi gereken işlemiş faiz miktarının TL cinsinden alacaklar bakımından 390.587,10 TL, USD cinsi alacaklar bakımından ise 6.204,58 USD olduğu belirtilerek bu miktarlarla sınırlı olarak icranın geri bırakılmasına karar verilmiştir.
İlamın hüküm kısmının aynen infazı zorunlu olup dar yetkili icra mahkemesince yorum yoluyla hüküm kısmı değiştirilemez (HGK"nun 08.10.1997 tarih ve 1997/12-517 Esas, 1997/776 Karar). Yine HGK"nun 03.03.2010 tarih, 2010/12-124 Esas sayılı kararı ile de yasal faiz ile reeskont faizinin aynı anlamı taşımadığı, reeskont faizinin, yasal faizden farklı, cari ve geçerli olduğu da belirtilmiştir.
Somut olayda takip dayanağı ilamda açıkça reeskont faiz oranlarının uygulanmasına karar verildiği halde, Mahkemece, TL cinsinden olan asıl alacak miktarına; ilamda reeskont ibaresi belirtilmekle birlikte faiz türünün parantez içinde açıkça yasal faiz ibaresi kullanılarak hükmedildiğinden bahisle, yasal faiz esas alınarak yapılan hesaplamaya göre sonuca gidilmiştir.
Bu durumda, Mahkemece, yukarıda yapılan açıklamalar çerçevesinde Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası"nın reeskont faiz oranları esas alınarak Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde faiz hesabı yapılması için bilirkişiden ek rapor alınması yerine, yasal faiz oranları nazara alınarak sonuca gidilmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının reddine, alacaklı vekilinin temyiz itirazının kısmen kabulü ile Mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK" nun 388/4.(HMK m.297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 25,20 TL peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 05.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.