Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3657 Esas 2020/143 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3657
Karar No: 2020/143
Karar Tarihi: 01.06.2020

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3657 Esas 2020/143 Karar Sayılı İlamı

Özet:

9. Ceza Dairesi'nin asliye ceza mahkemesinde görülen bir tefecilik davasında vermiş olduğu kararda, suç tarihinin yanlış yazıldığı ancak bu hatanın düzeltilebileceği, tefecilik suçunun üst sınırına göre 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihinin 01/07/2007 olarak kabul edilmesi gerektiği ve bu tarih ile temyiz inceleme günü arasında 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği sonucuna varıldığından hükmün bozulmasına karar verildiği ancak bu nedenle yeniden yargılama yapılmayacağı, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildiği anlaşılıyor. Kanun maddeleri olarak, suçun 5237 sayılı TCK'nın 241/1. maddesi, dava zamanaşımı süresinin hesaplanması için ise 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri, davanın düşmesi için de 5320 sayılı Kanunun 8/1. ve CMUK'un 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uygulanmıştır.

9. Ceza Dairesi 2020/3657 E. , 2020/143 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında son ödünç paranın verildiği 01/07/2007 tarihi yerine 2008 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, dava konusu somut olayda son ödünç para verme eyleminin 2007 yılının Temmuz ayında meydana geldiği, kesin olarak saptanamaması nedeniyle sanık lehine değerlendirme yapılarak suç tarihinin 01/07/2007 olarak kabul edilmesi gerektiği ve belirtilen tarih ile temyiz inceleme günü arasında 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 01/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.