Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi

Taksirle ölüme neden olma suçundan şüpheli ... hakkında yürütülen soruşturma evresi sonucunda Bolu Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 05/02/2018 tarihli ve 2017/6353 soruşturma, 2018/792 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine ilişkin mercii Bolu Sulh Ceza Hâkimliğinin 10/10/2018 tarihli ve 2018/2825 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, müteveffanın sevk ve idaresinde bulunan aracı ile Bolu istikametinden Düzce istikametine seyrettiği sırada Bolu dağı polis evi mevkiinde aracını yolun sol şeridi üzerine park ederek polis evine doğru yaya olarak geçmek istediği sırada şüphelinin sevk ve idaresinde bulunan aracın çarpması neticesinde hayatını kaybettiği somut olayda, Adlî Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesinin 05/10/2017 tarihli raporu ile şüphelinin kusursuz olduğunun bildirmesini müteakip, Bolu Cumhuriyet Başsavcılığınca kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiş ise de, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 05/09/2013 tarihli ve 2012/19402, esas, 2013/19286 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere taksirle işlenen suçlardan dolayı kusurluluk değerlendirmesi ancak mahkeme hâkimi tarafından yapılabileceği, kusurun belirlenmesi normatif bir değerlendirmeyle mümkün olmakla birlikte, konunun teknik bilgiyi gerektirmesi, hâkimin hukuk bilgisiyle sorunu çözemeyeceği durumlarda, bilirkişi incelemesi yaptırılması gerektiğinde dahi, bilirkişinin inceleme yetkisi kusurlulukla ilgili olmayıp, işin tekniği ve norma aykırı davranışın belirlenmesi ile sınırlı olacağı, bilirkişi raporlarının mahkemeyi bağlayıcı değil, delilleri değerlendirme vasıtalarından biri olduğu, mahkemelerin gerekçelerini açıklamak suretiyle bilirkişi raporlarına itibar edip etmeme hususunda takdir ve değerlendirme hakkını haiz bulunduğu, bilirkişi tarafından münhasıran hâkimin yetkisinde bulunan kusurluluk konusunda herhangi bir değerlendirme yapılmaması gerekmekle birlikte, bu yöndeki bir değerlendirmenin de hâkimi bağlayıcı bir yönünün bulunmadığı, meydana gelen olay nedeniyle şüphelinin kusur durumlarının mahkemesince takdir ve değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 11.01.2019 gün ve 94660652-105-14-16523-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.01.2019 gün ve 2019/4760 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şüpheli ...’ın sevk ve idaresindeki otomobil ile 06.08.2017 tarihinde saat 22.00 sıralarında, aydınlatma olmayan, meskun mahal dışı, bölünmüş devlet kara yolunda seyir halinde iken, olay yerine geldiğinde, orta refüj aralığından yola giren koyu renk giysili yaya ...’a fren izi olmadan çarptığı, çarpma noktasının 20 metre ilerisine yayanın düştüğü, aracın ise çarptıktan 49 metre sonra durduğu olayda; kaza tespit tutanağı ve Ankara Adli Tıp Kurumu Başkanlığının 05.10.2017 tarihli raporunda, şüpheli ...’ın “....olayın oluşu üzerine etken hatalı tutum ve davranışı bulunmadığından sonuçta atfı kabil kusuru yoktur....”; yaya ...’ın “... gece vakti, aydınlatma bulunmayan yolda, üzerinde koyu renk giysi ile taşıt depolama ya da dönüş alanı olarak kullanılan refüj aralığı yönünden yola girmekle kendi can güvenliğini tehlikeye düşürmüş olup, bu haliyle bölünmüş yol üzerinde yerleşim yeri dışı yol koşullarında ilk geçiş hakkını haiz seyir halinde bulunan otomobilin, sağ ön kısmının çarpmasına maruz kaldığı olayda, dikkatsizliği, tedbirsizliği ve kurallara aykırı davranışı nedeniyle asli kusurludur...” şeklindeki raporunun oluşa uygun olduğu ve tüm dosya kapsamının incelenmesinden yeniden uzman bilirkişi raporunun alınmasının sonuca etkili olmayacağı, şüphelinin üzerine atılı suçu işleyip işlemediklerine dair tüm araştırmaların soruşturma sürecinde yerine getirildiği anlaşılmakla, Bolu Sulh Ceza Mahkemesinin 10.10.2018 tarihli, 2018/2825 değişik iş iş sayılı kararında dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmemiş olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, Bolu Sulh Ceza Hâkimliğinin 10.101.2018 tarihli ve 2018/2825 değişik iş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.