Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2797 Esas 2019/13322 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2797
Karar No: 2019/13322
Karar Tarihi: 30.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2797 Esas 2019/13322 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından suçlu bulunan sanıkların hırsızlık eylemi, TCK'nun 142/1-e maddesine uyuyor ancak mahkeme TCK'nun 142/2-h maddesini uygulamıştır. Ayrıca TCK'nun 53. maddesi itiraz edilen bir kanun maddesi olduğu için Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir ve bu nedenle hak yoksunlukları yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Sanıkın adli sicil kaydından da anlaşılacağı üzere, tekerrür hükümleri de göz önünde bulundurulmalıdır. Bu nedenlerle, temyiz nedenleri yerinde bulunmuştur ve hükümler bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- TCK'nun 142/1-e maddesi
- TCK'nun 142/2-h maddesi
- TCK'nun 53. maddesi
- TCK'nun 191/1. maddesi
- TCK'nun 58. maddesi
- 6545 sayılı Kanun
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. madde

17. Ceza Dairesi 2019/2797 E. , 2019/13322 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar ..., ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Emniyet tarafından düzenlenen 16.07.2014 tarihli olay yeri inceleme ve tespit tutanağında, olay yerindeki binanın inşaat halinde olduğu, inşaatın zemin katında bulunan etrafı bezle çevrili kapısınında bezle ve tel ile kapalı rahatlıkla açılabilen kulübeden suça konu demir kesme makasının çalındığının belirlendiği, müştekinin 21.04.2015 tarihli duruşmada makasın inşaatta bulunan kulübenin önünden etrafı çevrili olmayan açıkta bulunan demirlerin önünden alındığının beyan etmesi nedenleriyle, sanıkların eyleminin TCK’nun 142/1-e maddesine uyduğu gözetilmeden, TCK’nun 142/2-h maddesinden uygulama yapılması,
Kabule göre de;
2)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3)Sanık ...’in adli sicil kaydında yer alan Osmaniye (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2014/296 Esas ve 2014/630 Karar sayılı ilamına konu, TCK"nın 191/1. maddesi uyarınca kullanmak için uyarıcı madde kabul etmek ve bulundurmak suçundan aldığı mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uygulanmış ise de; 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191. maddesinin değiştirilmiş olması ve anılan Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddesindeki düzenleme karşısında; bu suç yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp tekerrüre esas olmaması halinde, adli sicil kaydındaki diğer ilamlar incelenerek tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 30.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.