Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki 3. kişi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı, icra mahkemesine başvurusunda; 3. kişi ...A.Ş."nin birinci haciz ihbarnamesine itirazının kaldırılmasını ve 3. kişinin İİK"nun 89/4. maddesi uyarınca tazminata mahkum edilmesini talep etmiş, Mahkemece  davanın İcra Ceza Mahkemesi esasında görülmesi gerektiğinden bahisle Hukuk esasının kapatılmasına, dosyanın İcra Ceza esasına kaydının yapılmasına karar verilmiştir.
Somut olayda; alacaklı vekili yargılama devam ederken 30.05.2013 havale tarihli dilekçesi ile İİK"nun 338/1. maddesi gereğince davalının cezalandırılmasını da talep ettiklerini beyan etmiş daha sonra 27.06.2013 tarihli celse de cezalandırma taleplerinin olmadığını açıklamıştır.
İİK"nun 89/4. maddesine göre; İcra mahkemesi tazminat hakkındaki davayı genel hükümlere göre halleder. Alacaklının isteminin 3. kişinin İİK"nun 89/4. maddesi uyarınca tazminata mahkum edilmesine ilişkin olduğu  dikkate alındığında, İcra Hukuk Mahkemesi esasının kapatılmasına, dosyanın İcra Ceza Mahkemesinin esasına kaydının yapılmasına   karar verilmesi doğru değildir.
Bu durumda mahkemece işin esası yöntemince incelenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
Ayrıca davanın genel hükümlere tabi hukuk davası olması nedeniyle nispi harç alınması gerekir iken maktu harç alınarak yargılamanın sürdürülmesi de yerinde değildir. 
SONUÇ  : 3. kişinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366. ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 17/12/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.