İşyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/989 Esas 2020/4737 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İşyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK.nun 231/8-son cümlesi hükmü uyarınca, sanık ... hakkındaki mahkemenin 29.09.2014 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 14.11.2014 tarihinden deneme süresi içinde Ekim 2017 günü işlenen suça kadar zamanaşımı süresinin durduğu gözetilerek yapılan incelemede: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmeden önceki 21.01.2010 tarihli ilk hükümde işyeri okunulmazlığını ihlal suçundan verilen 5 ay hapis cezasının ertelendiği, Dairemizin 20.11.2013 tarih 2012/22384 E. 2013/35187 K. sayılı bozma ilamından sonra işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hüküm ertelenmeksizin, hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereğince ""hüküm yalnız sanık tarafından veya onun lehine Cumhuriyet Savcısı veya 291 inci maddede gösterilen kimseler tarafından temyiz edilmişse yeniden verilen hüküm, evvelki hükümle tayin edilmiş olan cezadan daha ağır olamaz."" şeklindeki düzenleme uyarınca kazanılmış hakkın sonuç ceza miktarı yönünden oluşacağı ancak somut olayda olduğu gibi bozmadan önce verilen ve sadece sanık tarafından temyiz edilen 21.01.2010 tarihli kararda sanık hakkında verilen hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi nedeniyle erteleme yönünden de kazanılmış hakkın oluştuğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasına ""21.01.2010 tarihli mahkumiyet kararının sanık tarafından temyiz edilmesi ve aleyhe temyiz bulunmadığından 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan tayin edilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine, 51/3. maddesi gereğince 1 yıl denetim süresi belirlenmesine; cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.