2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/8600 Karar No: 2020/36 Karar Tarihi: 06.01.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8600 Esas 2020/36 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçundan mahkum edilen sanığın temyiz davası incelenmiştir. Sanık hakkında verilen cezaları temyiz etme yetkisi olmadığı için temyiz isteği reddedilmiştir. Konut dokunulmazlığını bozma suçuna yönelik temyiz itirazları da reddedilmiştir. Ancak hırsızlık suçu konusunda, sanık hakkındaki hükümde yanlışlıklar tespit edilmiştir. Sanık, hırsızlık suçundan 1 yıl 4 ay hapis cezasına çarptırılmıştır ancak bu cezanın infazında belirli bir CMUK maddesi göz ardı edilmiştir. Karar, bu aykırılık düzeltilerek onaylanmıştır. Kanun maddeleri ise, 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 317, 321 ve 326/son maddeleridir.
2. Ceza Dairesi 2019/8600 E. , 2020/36 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesine göre, anılan madde ve fıkrada belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmanın sanık ... hakkında kasten işlenmiş bir suçtan dolayı verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olması karşısında, kararda gösterilmeyen hak yoksunluklarının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür. 1- Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz ititrrazlarının incelenmesinde; Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 11.02.2016 tarihli ve 2015/10240 E., 2016/1537 K. sayılı kararındaki, sanık ... hakkındaki bozmanın, aynı suçları işleyen ve verilen kararı temyiz etmeyerek hakkındaki hükümler kesinleşen hükümlü ..."a sirayet ettirilmesinin, hükümlü ..."a bozmadan sonra verilen 07.01.2019 tarihli hükümleri temyiz hakkı vermeyeceği ve sirayet müessesinin yasal sonucu gereği hükümlünün bu hükümleri temyiz etme yetkisi bulunmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 2- Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 3- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 11.02.2016 tarihli ve 2015/10240 E., 2016/1537 K. sayılı bozma ilamından önceki hüküm yalnız sanık tarafından temyiz edildiğinden, sanık hakkında bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda tayin olunan cezanın 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi gereğince 1 yıl 4 ay hapis cezası olarak infazına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın sonuç olarak 1 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında kurulan hükümde CMUK"nın 326/son maddesinin uygulandığı bölümden "" 1 yıl 4 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına "" ibaresinin çıkarılıp yerine "" 1 yıl 4 ay hapis cezası olarak infazına karar verilmesi "" ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.