1. Ceza Dairesi Esas No: 2021/1085 Karar No: 2021/865 Karar Tarihi: 10.02.2021
Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/1085 Esas 2021/865 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında mahkumiyet kararı verildiği ancak TCK'nin 151/1. maddesi uyarınca mala zarar verme suçundan sanığın başka bir mahkumiyet hükmü aldığı tespit edildi. Hakaret suçundan verilen hükümde sanığın temyiz talebi reddedildi. Mahkeme, kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olduğunu belirterek dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve başarısızlık halinde yeniden yargılama yapılması gerektiğine hükmetti. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin kararı nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesine karar verildi. Kararda TCK'nin 86/2, 125/1, 151/1 ve 5237 sayılı TCK'nin 253/3 ve 254. maddeleri ile 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddelerinin uygulanması yer aldı.
1. Ceza Dairesi 2021/1085 E. , 2021/865 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret HÜKÜMLER : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin dosyada, sanık hakkında ayrıca TCK"nin 151/1. maddesi uyarınca mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün kesinleştiği belirlenerek yapılan incelemede; 1) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde; a) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince “Kasten yaralama”, TCK"nin 151/1. maddesi gereğince “mala zarar verme ve TCK"nin 125/1. maddesi gereğince "hakaret" suçlarından kamu davası açıldığı, 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesi gereğince “Kasten yaralama" suçu ile “mala zarar verme” suçunun birlikte işlenmesi nedeniyle suç tarihinde sanığın üzerine atılı “Kasten yaralama" suçunun da uzlaşma kapsamında bulunmadığı anlaşılmış ise de; sanığın üzerine atılı TCK"nin 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı, bu nedenle 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesinin uygulanma koşullarının ortadan kalktığı ve kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla; sanık ile müşteki arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu, b) Anayasa Mahkemesinin24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Es s- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.