Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6047 Esas 2021/1984 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/6047
Karar No: 2021/1984

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6047 Esas 2021/1984 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davası açan erkeğin davası ilk derece mahkemesince reddedilmiş ancak istinaf kanunuyla Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından davalının istinaf başvurusunun kabulü ile karar kaldırılmıştır. Tarafların anlaşmalı olarak boşandıkları ve boşanma kararının kesinleştiği görülmüştür. Ancak kadının zinası ispatlanmış olup erkeğin dava açmakta haklı olduğu gerekçesiyle davacı erkek yararına vekalet ücreti ve yargılama giderlerine hükmedilmiştir. Bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan kusur tartışması doğru görülmemiş ve karar bozulmuştur.
İlgili kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu (TMK) 161. madde: Eşlerden birinin evlilik birliğine sadakatsizlik yapması, diğer eşi çekilmez hale getirmesi veya temelinden sarsması hallerinde, diğer eş boşanma davası açabilir ve kusurlu olan eş aleyhine tazminat davası da açabilir.
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu (HMK) 331/1: Davacının iddia ve delilleri, yasal düzenlemeler ve olayların gerektirdiği kanı ve kanaatı göstermek şartıyla sözlü veya yazılı savunmasını yapmak suretiyle taraflar, tanıklar, bilirkişiler, belgeler ve diğer deliller hakkında açık ve kesin bir şekilde beyanlarını yaparlar.

2. Hukuk Dairesi 2020/6047 E. , 2021/1984 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı erkek tarafından TMK 161. maddesine dayalı açılan boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda, ilk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmiş, verilen bu karar davacı erkek tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince davalının istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, tarafların anlaşmalı olarak boşandıkları, boşanma kararının 13.6.2019 da kesinleştiği, bu haliyle boşanma davasının konusuz kaldığı, erkeğin boşanma davası hakkında da karar verilmesine yer olmadığına, ancak kadının zinası ispatlanmış olup erkeğin dava açmakta haklı olduğu gerekçesiyle davacı erkek yararına vekalet ücreti ve yargılama giderlerine hükmedilmiştir. Bölge adliye mahkemesince verilen bu karar, davalı kadın tarafından hükmün tamamı yönünden temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden tarafların anlaşmalı olarak boşandıkları, bu boşanma kararının kesinleştiği görülmüştür. Tarafların anlaşmalı olarak boşanmış olmaları nedeniyle, tarafların daha önceden açılmış olan boşanma davalarında birbirlerine kusur izafeleri mümkün olmadığı gibi, artık haklılık araştırması (HMK m. 331/1) da yapılamaz. Hal böyle iken, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından erkeğin açtığı iş bu davada, boşanma davasının konusuz kaldığından bahisle bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi doğru ise de kusur tartışması yapılarak yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalıya yükletilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmişter.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 04.03.2021 (Prş.)