MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 23/03/2016 tarih ve 2014/103-2016/149 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin işletmesinde kullandığı cihazı rutin bakımı nedeniyle davalı taşıma firması aracılığıyla Ankara"da bulunan dava dışı ... Ltd. Şti."ne gönderdiğini, davalı tarafından dava dışı ... Ltd. Şti."ne teslimi esnasında yapılan kontrollerde cihazın ekranında kırık tespit edildiğini, bunun üzerine ... Ltd. Şti. tarafından cihazın kabul edilmediğini ve davalıya geri verildiğini, buna rağmen cihazın davalı tarafından davacıya iade edilmediğini, müvekkilinin maddi kaybının yanında manevi anlamda da kaybının söz konusu olduğunu, belli bir sürede kursiyer kabul edemediğinden itibarının da zedelendiğini ileri sürerek şimdilik 5.000 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava olunmuştur.
Davalı vekili, müvekkilinin makineyi taşıma usulüne uygun olarak makineye hiç bir zarar ve ziyan vermeksizin ulaştırdığını, ancak alıcı firmanın sanki sözleşmiş gibi doğrudan kargo paketini açmış ve hasarlı olduğundan bahisle eşyayı almaktan imtina ederek kargo eşyasını müvekkiline iade ettiğini, kargonun eksiksiz, tam ve hasarsız olarak müvekkil şirkete teslim edildiğini ispat yükünün davacıda bulunduğunu, ancak davacının bu hususu doğrulayacak bir belge sunmadığını, kargonun ambalajlanmasından göndericinin sorumlu olduğunu, davacının haksız kazanç sağlamak amacında olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; sevk irsaliyesinde, taşıma faturasında taşınan eşya ile ilgili her hangi bir açıklayıcı bilgi ve taşıma ile ilgili özel bir düzenleme (taşınan eşyanın kırılabilecek eşya veya hassas eşya olduğuna, taşıma sırasında dikkat edilmesi gereken hususlar ile ilgili) bulunmaması, eşyanın içinde bulunduğu ambalajda her hangi bir hasarın bulunmadığına ilişkin davacı şirket yetkilisince imzalanmış bulunan durum tespit tutanağı karşısında, eşyadaki hasarın taşıma sırasında oluştuğu hususunun davacı tarafça ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, kargo taşımacılığı sırasında oluştuğu ileri sürülen taşınan emtiada oluşan zararın tazminine ilişkindir. Taraflar arasında davacının gönderen, davalının taşıyıcı olduğu tartışma dışıdır. Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden anlaşıldığı üzere davacı tarafından dava dışı alıcıya gönderilen cihazın ekranının alıcıya teslim esnasında kırık olduğu saptandığından alıcının emtiayı teslim almaktan imtina etmesi nedeniyle taşıyıcı tarafından gönderene 4/1/2014 tarihli durum tespit tutanağı ile iade edilmiştir. Söz konusu durum tespit tutanağında cihazın ambalajında gözle görünür bir hasar olmadığı not edilmiş olmakla iadenin hasarlı olarak yapıldığı da ayrıca ilgili bölümde işaretlenmek suretiyle belirlenmiştir. Bu durumda davalı taşıyıcının gönderen tarafından kendisine taşınmak üzere teslim edilen cihazın hasarlı olarak teslim edildiğini uygun delillerle ispat etmesi gerekir. Kargo tesellüm makbuzunda davalı taşıyıcı tarafından malın hasarlı teslim alındığına dair kayıt bulunmamaktadır. Davalı, davacı ile dava dışı gönderen arasında yapılan kötüniyetli bir anlaşmadan söz etmiş ise de dosyada bunu kanıtlayan herhangi bir delil bulunmamaktadır. Davalının ambalaj yetersizliği az önce zikredilen savunmasıyla çeliştiğinden kargo taşımacılığı bakımından kendisine teslim edilen emtianın ambalajının yetersizliği bakımından taşıma güvenliğini haiz olmadığı yolundaki bu savunması, taşıyıcının nezaret yükümlülüğü bakımından sorumluluğunu kaldırır nitelikte görülemez. Şu halde mahkemece yerinde görülmeyen gerekçeye dayalı olarak karar verilmesi doğru olmayıp davacının temyizinin kabulü ile kararın bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 06/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.