Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b, e, 22/3, 50/1, 4, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 89/1. maddesinde hapis cezası ile adli para cezası seçenek yaptırım olarak öngörülmesine rağmen, uygulama yapılırken hürriyeti bağlayıcı cezanın tercih edilmiş olması sebebiyle, aynı Kanun"un 50/2. maddesi hükmü uyarınca hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından; sanık hakkında TCK’nın 89/1.maddesi gereği hükmedilen 10 ay hapis cezasının, TCK’nın 89/2-b, e maddesi gereğince ½ oranında artırılırken “15 ay hapis cezası” yerine “1 yıl 3 ay hapis cezası”, TCK"nın 22/3. maddesi gereğince 1/3 oranında artırım yapılırken “20 ay hapis cezası” yerine “1 yıl 8 ay hapis cezası” belirlenmesi, sonuç adli para cezası miktarı değerlendirildiğinde aleyhe sonuç doğurmadığından ve bilinçli taksirin uygulanmasına ilişkin TCK"nın 22/3. maddesinin, temel ceza maddesi olan 89/1. maddesinden sonra uygulanması gerektiği halde, artırıma ilişkin 89/2-b, e maddesinden sonra uygulanması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik inceleme ile karar verildiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesine gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezası miktarının bir gün karşılığı belirlenirken ve taksitlendirilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddesi fıkralarının gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 5. bendindeki ""TCK"nın 52. maddesi"" ibaresi çıkarılarak yerine ""TCK"nın 52/2. maddesi"", hükmün 6. bendindeki ""TCK"nın 52. maddesi"" ibaresi çıkarılarak yerine ""TCK"nın 52/4. maddesi"" yazılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.