MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 19/06/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilerek, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Sanık ..."nın hakkında, mahkumiyet hükümleri kesinleşen diğer sanıklar ... ve ... ile fikir ve eylem birliği içinde hırsızlık suçunu işlemeye karar verdikleri, sanık ..."nın suçta kullanılmak üzere araç ayarladığı ve sanık ..."ın hırsızlık suçuna vücut veren işyeri kapısını zorla açarak eylemlerini gerçekleştirdiği sırada, diğer sanık ... ile araç içerisinde gözcülük yaptıkları anlaşılan eylem neticesinde yargılama sonucunda mahkemenin verdiği kararın incelemesinde; 5252 sayılı Yasanın 9/3.maddesi uyarınca, sanık yararına olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, 765 sayılı Yasaya göre hırsızlık suçunu; 5237 sayılı Yasaya göre hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarını oluşturan eylemi nedeniyle uygulama yapılıp, her iki Yasaya göre uygulanan Yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar denetime olanak sağlayacak şekilde ayrı ayrı tespit edilerek, sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/1-son, 61/1, 522 ve 59/2. maddelerine göre, 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 143/1, 35, 62,53; 116/2-4, 119/1-c, 62, 53. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucunda bulunan sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenerek uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 31.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.