Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/17572 Esas 2015/36922 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/17572
Karar No: 2015/36922
Karar Tarihi: 24.12.2015

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/17572 Esas 2015/36922 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 23. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. İçtihat metninde, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümleri iptal ettiği belirtilmiştir. Ancak, bu iptallerin infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilerek bozma nedeni yapılmamıştır. İki sanık S. G. ve Turgay Y., nitelikli kasten yaralama suçundan cezalandırılmıştır. Ancak, dosya içeriği ile uyumsuz biçimde eksik inceleme yapılarak, her iki sanığın birlikte silahla ateş ederek mağduru yaraladıklarından bahisle cezalandırılmaları yoluna gidilmiştir. Bu nedenle, bu sanıklar ve diğer sanık Seyit'in temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nin 53. ve 5320 sayılı yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesidir.

3. Ceza Dairesi 2015/17572 E. , 2015/36922 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2014/172104
MAHKEMESİ : Ankara 23. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/01/2014
NUMARASI : 2013/342 (E) ve 2014/15 (K)

Mahalli mahkemece bozmaya uyularak verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü,
1) Sanıklar A.. O.., ve H.. Y.. hakkındaki hükümlerin temyizen incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2) Sanıklar S.. G.. ve T.. Y.. hakkındaki hükümlerin temyizen incelenmesinde;
Katılan Levent"in aşamalarda "" Turgay vur ulan ibneyi diye bağırdı, Seyit"de tabanca çekip bana ateş etti"" biçimindeki anlatımlarıyla, olayın tek tarafsız görgü tanığı İ.. B.."ın tabancayla ateş eden şahsın sanık T.. Y.. olduğu yolundaki anlatımları, katılanda meydana gelen yaralanmanın tek bir ateşli silahla yapılan atıştan kaynaklandığınına ilişkin raporu gözetildiğinde; katılan ile tanık beyanları arasındaki çelişkinin giderilmeye çalışılması, giderilemediği takdirde sanıklarla arasında önceye dayalı anlaşmazlığı bulunan ve sanıkları tanığa göre daha iyi tanıyan katılanın aşamalardaki beyanlarına itibar edilerek sanık S. G."nin nitelikli kasten yaralama, sanık Turgay"ın ise bu suça azmettirme suçundan cezalandırılması yerine dosya içeriği ile uyumsuz biçimde eksik inceleme ile her iki sanığın birlikte silahla ateş ederek mağduru yaraladıklarından bahisle cezalandırılmaları yoluna gidilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanıklar ve sanık Seyit müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.