Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10968 Esas 2020/1592 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10968
Karar No: 2020/1592
Karar Tarihi: 11.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10968 Esas 2020/1592 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Dosya incelendiğinde, sanığın başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suçunun zamanaşımı süresi içerisinde işlendiği görülmüştür. Mahkeme, delillerin hukuka uygunluğunu ve suçun sanık tarafından işlendiğini kabul etmiş, ayrıca diğer temyiz itirazlarını da reddetmiştir.
Ancak, soruşturma aşamasında gerçekleşen iade nedeniyle etkin pişmanlık indirim oranı hesaplanırken, TCK'nın 168/1. maddesi gereği sınırlama yapılmamıştır. Bu nedenle, hükmün bozulması gerekmektedir.
Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1 ve 2. maddeleri. 168/1. maddesi, suçun işlenmesine katılanlardan birinin; suçun etkin bir biçimde soruşturulmasına ya da delillere erişim sağlanmasına önemli katkıda bulunması ve suçun açığa çıkmasına neden olması halinde, cezanın üçte birine kadar indirilebileceğini belirtir. 168/2. maddesi ise indirimin oranının yarısından fazla olamayacağını hükme bağlar.

13. Ceza Dairesi 2019/10968 E. , 2020/1592 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan zamanaşımı süresi içerisnde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Soruşturma aşamasında gerçekleşen iadeden dolayı 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi gereğince uygulanan etkin pişmanlık indirim oranının aynı maddenin ikinci fıkrasındaki sınırlama nedeniyle 1/2"den fazla ve 2/3"üne kadar (2/3 dahil) olması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 11.02.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.