Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/5373 Esas 2019/1730 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/5373
Karar No: 2019/1730
Karar Tarihi: 18.03.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/5373 Esas 2019/1730 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ve davalı arasında finansal kiralama sözleşmesi yapılmıştır. Davalı, sözleşme hükümlerine aykırı davranarak kira borcunu ödemediği gibi kiralama konusu malı da iade etmemiştir. Davacı, sözleşmeyi haklı nedenle feshetmiştir. Mahkeme, davacının talebiyle malın iadesi yönünde karar vermiştir. Ancak davalı vekili, ekskavatörün davacının uhdesinde olduğu için dava konusunun ortadan kalktığını belirterek davanın reddedilmesini talep etmiştir. Yerel mahkeme, davacının haklı olduğuna hükmetmiştir. Davalı vekili, karara karşı temyiz başvurusunda bulunmuştur ancak eksik temyiz harcı yatırmış ve muhtıraya rağmen süresi içinde eksik harcı tamamlamamıştır. Yerel mahkeme, davalının temyiz isteminden vazgeçtiğine karar vermiştir. Temyiz itirazları reddedilmiş ve ek karar onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- Finansal Kiralama Kanunu'nun 31. maddesi: Kiralama süresinin bitimine kadar ödenecek kira bedeli dışında, kiralayanın malik olduğu kiralama konusu malın yeniden kiralanması veya satılması suretiyle elde edeceği gelirlerin hesaplanması ve kiralayan ile kiracı arasında belirlenmiş bulunan oran dahilinde kiracı tarafından ödenmesi gerektiği hükme bağlanmıştır.

19. Hukuk Dairesi 2017/5373 E. , 2019/1730 K.

"İçtihat Metni"

19. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasındaki malın iadesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine 18.11.2015 tarihli ek karar ile temyiz isteminden vazgeçilmiş sayılmasına yönelik olarak verilen ek kararın süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- KARAR -

Davacı vekili, taraflar arasında finansal kiralama sözleşmesi akdedildiğini, davalı şirketin sözleşme hükümlerine aykırı davranması sebebiyle,davalı şirkete ihtarname keşide edilerek 60 günlük yasal süre içinde kira borcunun ödenmesi, aksi takdirde sözleşmenin fesih edileceği ve fesih süresi sonundan itibaren 3 gün içerisinde sözleşme konusu malları tesliminin ihtar edildiğini, davalı kiracının işbu ihtara rağmen borçlarını ödemediği gibi, kendisine yüklenen edimleri kanuni süresi içinde yerine getirmediğinden finansal kiralama sözleşmelerinin münfesih olduğunu, davalının kiralama konusu malları taraflarına iade etmediğini belirterek söz konusu malların davacı şirkete aynen iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı şirket ile davalının anlaştığını ve dava konusu 1 adet 2013 model HMK300LC-3 Tipinde, Hidrojen Marka Ekskavatörün davacıya teslim edildiğini, ekskavatörün iadesi için açılan iş bu dava ekskavatörün davacının uhdesinde olduğu için davanın konusuz kaldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama,toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalının davacıya fınansal kiralama sözleşmesi kaynaklı kira borcu bulunduğu, davacının haklı nedenle Fınansal Kiralama Kanunu 31 .maddeye göre sözleşmeyi feshettiği,davalının Fınansal Kiralama Kanunu 33. maddeye göre fınansal kiralama konusu malı davacıya iade etmesi gerektiği gerekçesiyle, davacının davasının kabulü ile davaya ilişkin fınansal kiralama sözleşmesine konu malın ekipmanları ile birlikte davacıya iadesine karar verilmiş,hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine davalı vekilinin eksik temyiz harcı yatırdığı,muhtıra tebliğine rağmen süresi içerisinde eksik harcı ikmal etmediği gerekçesiyle yerel mahkemece verilen 18.11.2015 tarihli ek karar ile davalının temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiş,ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı vekilinin eksik temyiz harcı ikmaline yönelik muhtıra gereğini yasal süresinde ifa etmediği anlaşıldığından ve yerel mahkemenin belirtilen 18.11.2015 tarihli ek kararının usulüne uygun olduğu görüldüğünden davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle EK KARARIN ONANMASI gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin 18.11.2015 günlü ek kararına yönelik temyiz itirazlarının reddi ile ek kararın ONANMASINA, fazla yatırılan peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 18/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.