MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura düzenlediği iddiası ile açılan kamu davasında; sanığın savunmalarında, işyerini eşinin idare ettiğini, sahte fatura düzenleme eylemi konusunda bilgisi olmadığını ve ağır derecede hasta olup uzun süre hastanede kaldığını beyan etmesi, buna ilişkin bir kısıım hastane raporları ibraz etmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından;
a) Sahte fatura düzenlemek suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, sanığın 2011 takvim yılında düzenlediği iddia olunan faturaların dosya içine konulmadığının anlaşılması karşısında;gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; suça konu fatura asıllarından kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulması, incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi ve gerekirse faturalar üzerinde ,imza incelemesi yaptırılarak sanık tarafından düzenlenip düzenlenmediği tespit edilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi
b)Sanığın düzenlediği iddia edilen faturaları kullanan mükellefler hakkında düzenlenmiş vergi inceleme raporlarının bulunup bulunmadığı sorularak rapor düzenlenmiş ise ilgili vergi dairelerinden getirtilmesi
c)Aynı kullanıcı mükellefler hakkında sahte fatura kullanmaktan dava açılmış olup olmadığının araştırılması, açılmış ve derdest ise davaların birleştirilmesi, hüküm verilmiş ve kesinleşmiş ise dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi,
d) Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin CMK 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi, suça konu faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarını, sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması
e) Sanık savunmasında işyerinin eşi tarafından idare edildiğini beyan etmiş olmakla sanığın eşinin CMK 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi, suça konu faturaları kimin düzenlediğinin sorulması,
f) Gerektiğinde faturaların gerçek bir alım satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için;
aa) Faturaları kullanan şirkete ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin,faturaları kullanan mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi,
bb) Daha sonra faturaları kullanan şirketler ile düzenleyen şirketlerin ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, yasaya aykırı,
g) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.